در کمال ناباوری و در دقیقه نود برنامه مسافرتمون به ایران درست شد. از خوشحالی در پوست نمیگنجیم دیگه. فقط داریم ثانیه شماری میکنیم تا پنجشنبه بشه.

این چند روزه هم حسابی سرمون شلوغه تا کارهای قبل از رفتن رو انجام بدیم.

دوستان عزیزی که سال گذشته مهمون اینجا بودید از همه محبتهاتون ممنونم. شاید خودتون ندونید اما برای من که اینجا از همه همزبونهام دور هستم همین صفحه و کامنتها و ایمیل های شما تو این مدت یه دنیا می ارزیده.

دوستانی که خارج از ایران زندگی میکنند چون برنامه های کاری و زندگیشون با تقویم میلادی همزمان میشه شاید خیلی این حس تغییر سال رو احساس نکنند. اما برای ماها که ژاپن زندگی میکنیم چون سال مالی-کاری و تحصیلی اینجا از اول اپریل شروع میشه و چون روز اعتدالین بهاری یا همون عید خودمون اینجا برای شروع بهار تعطیله، این تغییر رو احساس میکنیم وکارکرد یک سالمون رو مثل وقتی تو ایران بودیم بهش نگاه میکنیم . اینکه چه اتفاقاتی افتاده و در مجموع راضی بودیم یا اینکه ای فقط عمرمون گذشته.

سال گذشته سال عجیبی بود برای من. پر از اتفاقات خوب وبد و پر از تغییرات بزرگ. یه مقدارش رو اینجا نوشتم یه مقدارش رو هم که خصوصی تر بود برای دل خودم نگه داشتم. اما آخر سال خوبی داشتم. حالا که به سال قبل نگاه میکنم، ازش راضیم.

هم من و هم شوشو تو موقعیت های مختلف تصمیمات درست گرفتیم هر دومون حسابی زحمت کشیدیم ،البته شوشو بیشتر، و حالا اون چیزهایی رو که میخواستیم بهش برسیم، رسیدیم.

سال گذشته اما سال خوبی برای ایران نبود. یا حداقل من فکر میکنم نبود. دوره اصلاحات با اون همه پشتوانه و امیدی که مردم بهش داشته باشند بدون رسیدن به اون هدفهایی که نظر مردم بود تموم شد. نتیجه انتخابات ریاست جمهوری هم که فعلن تا قسمتی خودش رو نشون داده و در آینده اثراتش رو بیشتر هم نشون میده. آخر سر هم که پرونده ایران رفت شورای امنیت.

سال بعد امیدوارم سال خوبی برای ایران و همه ایرانی ها هر جای دنیا که هستند باشه.

دوستان گلم چون حدس میزنم تا عید دیگه نتونم اینجا چیزی بنویسم همین الان سال نو رو بهتون تبریک میگم و امیدوارم عید بهتون حسابی خوش بگذره.

پ.ن:هر چند که امروز داره اینجا برف میاد اما جوونه های ساکوراها رو درختها نشون میده که داره بهار میشه.