مثل وقتی بچه بودم و اززدن لاکهای رنگ وارنگ به ناخنهای دست و پام آخر لذت رو میبردم، دارم ذوقم میکنم از برچسبهای ناخن که چند روز پیش خریدم .کلا من با بیشتر چیزهایی که توبچه گیم حال میکردم هنوز هم حال میکنم.اصلا هم دلم نمیخواد جلوی خودم رو بگیرم و سعی کنم به خاطر متشخص شدن و خانومانه رفتار کردن، یه سری کارها رو نکنم.چه عیبی داره آدم بخواد خانوم دکتر بشه اما از رنگهای لاک هم خوشش بیاد.چه عیبی داره آدم مادر بشه و از دیدن کارتون لذت ببره.یا رییس یه قسمت مهم تو یه جای مهم بشه اما از تو سر و کله زدن و بازی کردن با بچه های چهار پنج ساله لذت ببره....

بد نیست بذاریم کودک وجودمون هم وسط این همه شلوغی یه وقتایی خودش رو نشون بده.