<$BlogRSDUrl$>



online-->

چه خبره...ا
به خدا این ژاپنی ها باید برن بوق بزنن این همه خبر تو ایران هست اونوقت این خبرنگار های ژاپنی از بی موضوعی دارن مگس میپرونن.این جور مواقع میزنن به صحرای کربلا و یه موضوع مزخرف رو بزرگش میکنن.مثلن الان یه چند وقتیه گیر دادن به دوتا برادر که پسرهای یه سومو کارن و چند وقت پیش پدرشون فوت کرد. چند وقته که این دوتا با هم قهرن و دیگه خبرنگار و تحلیل گر که داره تو تلویزیون راجع به رابطه اینا بحث و تحلیل میکنه...ا
عوضش تو ایران یه روز نمیگذره که یه خبر نباشه...ا
از یه طرف جریان تجمع خانومها جلوی دانشگاه که منو کلی ذوق زده کرده بود .با وجود اینکه من در تمام لحظات که میگذره دلم میخواد ایران باشم اما این از اون مواقعی بود که از از دل خواستن گذشته بود با همه وجود میخواستم باشم...هر چند اونهایی که رفتن شاید خیلی از من در احقاق حقوق زنان مصمم تر وآگاه تر باشن (ولی جای من و اونهایی که نبودن هم خالی بوده دیگه)ا
از یه طرف این جناب شان پن که اومده ایران .من که رسمن عاشق هنرش بودم بعد که از مواضع ضد جنگش خبردار شدم بیشتر ازش خوشم اومد حالا دیگه با این کارش که اومده ایران باعث شد خیلی خیلی احترام بیشتری براش قایل باشم...ا
این عکسش منو رسمن کشته!!!!ا

بقیه عکسهای شان پن، جلوی دانشگاه تهران وکلی عکس دیگه هم تو خبرگزاری فارس هست

این جریان انتخابات هم که دیگه به داغ ترین حد ممکن رسیده.اما من با وجود اینکه خودمو کشتم وتا اونجایی که تونستم تحلیل ها و دلایل تحریمیها و طرفداران معیین رو دنبال کردم اما راستش هنوزنتونستم تصمیم بگیرم که کدوم راه بهتره.مطمینم که بیشتر ایرانی ها شرایط منو دارن.همه به دنبال یه دلیل محکم برای رای دادن به معین هستن.فیلم مناظره معین و حجاریان رو هم دیدم یه حرفهایی باعث شد بیشتر از معین به عنوان منتخبم خوشم بیاد اما راستش از این مناظره معلوم بود معین متاسفانه هنوزبرای یه سری مسایل برنامه و راه حل مناسبی نداره مثلا هیچ راه حل عملی برای مشکلات اقتصادی کشور مطرح نکرد.ا
یه موضوع دیگه هم هست نمیتونم خودمو قانع کنم که رای بدم .من به عنوان یه زن به رد صلاحیت زنها اعتراض دارم و نمیتونم قبول کنم که وقتی زنهارو به خاطر جنسیتشون صلاح کاندید شدن نمیدونن ازرایشون استفاده کنن.ا
اما اینم بگم که معین بهترین کاندید من به خاطر موقعیت و تفکر دانشگاهیشه.راستش من اگه بتونم (گوش شیطون کر)دکترامو تموم کنم دلم میخوا برگردم ایران و توی دانشگاه کار کنم برای همین دوست دارم یه رییس جمهور از جنس علمی داشته باشم.ا
از طرفی حرف تحریمیها درسته که اگه معین هم بیاد شاید راه خاتمی رو بره یا اصلن نذارن کاری بکنه پس بهتره وقتی کسی با اون چیزی که ما میخواهیم فاصله داره یا نمیتونه کاری بکنه اصلن انتخابش نکنیم و نشون بدیم نظام و قانون اساسی فعلی مشروعیت مردمی نداره یا خیلی دلایل درست دیگه .اما اگه رای ندیم چه راه بهتری وجود داره که به چیزهایی که میخواهیم برسیم. اگه دیگه حتی یه نفر هم تو حکومت نداشته باشیم که حرفمون رو حداقل بفهمه که دیگه از خرابکاری ها خبر دار هم نمیشیم.اگه سپاهی ها یا نظامی ها بیان میدونین چی میشه؟اگه رفسنجانی با دارو دسته وحامیان پول پرستش بیان چی؟اگه کروبی با اون یادگاریهای مجلس ششمش بیاد چی؟چه انتخاب یا راه بهتری وجود داره؟اگه هر کدوم از این دیکتاتورها اومدن با آمریکا و اروپا ساخت و پاخت کردن به فرض آزادیهای اجتماعی رو هم زیاد کردن اما دیگه حق نفس کشیدن به من و تو که میخواهیم با عقاید خودمون زندگی کنیم رو ندن اون وقت چی؟اگه اگه اگه........ا
درهر حال اگه تصمیم بگیرم میام اینجا مینویسم که دلیلم چی بوده.ا
چقدر این پست طولانی وپر از مطالب بی ربط شد .میخواستم باز هم بنوسم اما باشه برای بعد.ا