سال 1999 همراه مامان و مامان بزرگ و برادرم تصمیم داشتم برای عروسی خاله ام به آمریکا برم.من فقط یه خاله دارم که با هم نه سال اختلاف سنی داریم و بیشتر شبیه خواهره برام تا خاله.عروسی اونها اکتبر بود و ما آگست بود که به ترکیه رفتیم برای گرفتن ویزا.حدود سه ماهی مشغول آماده کردن مرادک لازم برای ویزا بودیم.چون میدونستیم خیلی سخت میگیرن واحتمال اینکه ویزا ندن سعی کردیم هر مدرکی که به فکرمون میرسید داشته باشیم.هر کسی هم میدیم که برای ویزای آمریکا اقدام کرده ازش پرس و جو میکردیم که چیزی کم کسر نباشه.بماند که چه دردسری داشتیم برای پاسپورت برادرم .چون پدرم فوت کرده اون از سربازی معاف بود ولی چون هنوز دانشجو بود بایداوثیقه میسپرد تا معافی دانشجویی بگیره و بعد هم بتونه پاسپورت بگیره.ا

بر خلاف اکثر کسایی که میرن آمریکا ماهیچ کدوممون قصد موندن تو آمریکا رو نداشتیم و فقط برای عروسی و تفریح میخواستیم بریم.چون من همون موقع برای بورسیه ژاپن اقدام کرده بودم و منتظر جواب بودم برادرم هم که هنوز دانشجو بود و میخواست درسش رو تموم کنه.مامانم و مامان بزرگم هم که اصلا حاضر به زندگی هیچ جا غیر از ایران نیستن.ا

از اون طرف هم کلی نامه درست و حسابی از آمریکا داشتیم شامل دعوت نامه از شوهر خاله ام که آمریکاییه و خواهرش که قاضیه و یه پست بالا تو دادگاه سینسیناتی داره و یکی دیگه از خواهرهاش که تو کاخ سفید کار میکنه.ا

یک هفته قبل از مسافرت ما زلزله ترکیه اتفاق افتاد که باعث شد سفارت آمریکا تعطیل بشه و یک ده روزی سفرمون روعقب انداختیم.خلاصه که بعد از کلی دردسر رفتیم استانبول .وقتی برای درخواست ویزا رفتیم پشت در به همه متقاضی ها یه برگه درخواست میدادن .چیزی که برام یکی از بزرگترین توهینهای زندگیم شد این بود که اونجا ازمون میپرسیدن ایرانی هستیم یا نه و بعد به ایرانی ها یه برگه میدادن که علاوه بر یه سری پرسش های چاپ شده یه سوال هم بود که با مهر تو قسمت خالی برگه زده بودن و سوال کرده بودن "آیا شما تا به حال جزو گروه های تروریستی بودید؟"خدا میدونه من چقدر عصبانی شدم وقتی اینو دیدم .همه کسایی که اونجا بودن همگی پیرزن و پیرمردهایی بودن که برای دیدن بچه هاشون میخواستن به آمریکا برن و فقط جوونشون من و برادرم بودیم.و معلومه که اگه کسی تروریست باشه اینجوری نمیاد ویزا بگیره تازه انقدر هم عقل داره که جواب این سوال رو نه بده.فقط این سوال رو به این شکل زشت نوشته بودن که تمام ایرانی هایی که اونجا میان رو بهشون توهین کنن. همراه این ایرانی هایی که من اونجا دیدم و همشون هم آدم های معقولی بودن یک عالمه کارگرفیلیپیینی و ترک و چینی بود که فقر ار سر و روشون میبارید و معلوم بود که اگه پاشون به آمریکا برسه دیگه برنمیگردن اما رفتار پرسونل سفارت با اونها خیلی مودبانه تر از رفتاری بود که با این پیرهای ایرانی داشتن.ا

آخر سر فقط به مامان بزرگم ویزا دادن و یه دل خون برامون گذاشتن که نتونستیم تو عروسی خاله ام شرکت کنیم وبا اون سوالشون به توهین آمیز ترین مدل ممکن باهامون برخورد کردن.من هم اینجا هر آمریکایی رو که میبینم این جریان رو براش تعریف میکنم و کلی خجالتشون میدم .ا

این یه نمونه از رفتارحکومت آمریکا ست.حالا این آمریکا همونیه که خیلی ها فکر میکنن اگه به ایران حمله کنه اونجا رو بهشت میکنه.با وجود اینکه معتقدم ایران به خاطر منافع خودش باید رابطه با آمریکا رو از سر بگیره اما با این برخوردی که دیدم نمیتونم قبول کنم کشورم هیچ وقت مثل عراق و افغانستان(یا حتی همین ژاپن) وامدار و زیر سلطه آمریکا قراربگیره.ا